พลังงานไอออไนเซชัน (IE)

พลังงานไอออไนเซชัน(IE) หมายถึง พลังงานที่ทำให้อิเล็กตรอน 1อนุภาค หลุดออกจากระดับพลังงานนั้นได้พอดี ในสถานะแก๊ส

 - ธาตุในหมู่เดียวกัน พลังงานไอออไนเซชันลดลงจากบนลงล่าง เพราะระยะห่างระหว่างนิวเคลียสกับเวเลนซ์อิเล็กตรอนเพิ่มขึ้น ทำให้แรงดึงดูดระหว่างนิวเคลียสกับเวเลนซ์อิเล็กตรอนลดลง อิเล็กตรอนจึงหลุดจากอะตอมได้ง่าย เช่น ธาตุในหมู่ IA
พลังงานไอออไนเซชัน Li > Na > K > Rb > Cs > Fr

 - ธาตุในคาบเดียวกัน พลังงานไอออไนเซชันเพิ่มขึ้นจากซ้ายไปขวา เพราะค่าประจุนิวเคลียสสุทธิมากขึ้น อะตอมขนาดเล็ก จึงมีแรงดึงดูดระหว่างนิวเคลียสกับเวเลนซ์อิเล็กตรอนมากขึ้น ทำให้อิเล็กตรอนหลุดยาก จึงต้องใช้พลังงานสูงในการดึงอิเล็กตรอนออกจากอะตอม เช่น ธาตุในคาบที่ 2 พลังงานไอออไนเซชัน Li < Be < B < C < N < O < F

- การไอออไนเซชัน(IE)แต่ละครั้งจะใช้พลังงานที่แตกต่างกัน ถ้าการไอออไนเซชัน(IE)ในระดับพลังงานเดียวกันจะมีค่าพลังงานไอออไนเซชัน(IE)ต่างกันน้อย แต่ถ้าไอออไนเซชัน(IE)ในระดับต่างกันจะมีค่าไอออไนเซชัน(IE)แตกต่างกันมาก   ดังตาราง

เช่น   Mg(g)+IE1 (0.744)     Mg⁺(g) + e^-            

         Mg⁺(g)+IE2 (1.457)  Mg²⁺(g) + e^-                    
         Mg²⁺(g)+IE3(7.739)   Mg³⁺(g) + e^-          

จะเห็นว่า IE1 < IE2 << IE3